Odi

Odi!!

Vandaag (donderdag) was de laatste dag voor Gin en mij in Matsimbe, voor wat betreft het onderzoek. We zijn toen langs de laatste huishoudens gegaan. We waren van plan om het wat rustiger aan te doen, maar we hadden er al zo’n handigheid in dat we uiteindelijk nog 26 huishoudens hebben weten te ondervragen. Onze teller is nu dus gestopt op 68 huishoudens.. in totaal moeten we er 100 (met Maaik en Jes hun huishoudens erbij, dus dat is wel goed gelukt vind ik!!)
Ook nu zijn we weer verschillende dingen te weten gekomen en hebben we verschillende dingen gedaan. Nog steeds het overgrote deel van het dorp eet maar 2x per dag (lunch en diner), grotendeels bestaande uit nsima met groente en…………………………… nsima met groente en vis of vlees :D
Hoewel er ook huishoudens zijn die dat soms afwisselen met potatoes, cassave of chips in de avond. Alleen is dit veel duurder, waardoor het dus vaak bij de nsima blijft!
De kinderen krijgen wel 3x eten, die krijgen in de ochtend ook een ontbijt, bestaande uit pap. Qua groenten en fruit is er trouwens best wel wat variatie, ze eten voornamelijk pompoenbladeren, impiru , thelele of colowa (iets Malawiaans, is geen Engels woord voor.. het is in ieder geval groen :)) Daarnaast worden er ook tomaten, kool, rapes, guaves, oranges, bananas, lemons en papayas gegeten. Dat had ik echt niet verwacht. Volgens mij eten de Malawianen meer fruit dan de meeste Nederlanders… hihi

We kwamen vandaag trouwens langs een leegstaand huis, Gilbert wist ons te vertellen dat de eigenaar vorig jaar is overleden. In Nederland zou het huis al weer bewoond zijn, maar hier stond het nog steeds leeg. Ik heb ook niet durven te vragen waaraan de eigenaar is overleden. Niemand zegt hier trouwens iets over AIDS/ HIV. Dat is inderdaad echt taboe. Alle 68 huishoudens die Gin en ik hebben ondervraagd hebben geen enkel woord daarover gezegd. En dat terwijl minimaal 1 op de 8 (geregistreerd, in het echt is het nog hoger.. ) hier AIDS/HIV heeft. Hoe open ze zijn over hun inkomen en de ziekte Malaria, zo gesloten zijn ze over AIDS.
Wat vandaag wel weer voor verbazing zorgde, is dat er echt veel jonge huishoudens zijn. We hadden een man van 18, hij leefde samen met zijn twee kinderen en vrouw. Van hem hebben we toen nog gratis bonen gekregen. Die hebben ze hier in verschillende kleuren, lijken net kleine mooie steentjes :D We wilden ze kopen, maar hij stond er op dat hij ze gratis gaf.
Daarnaast hebben we ook twee huishoudens bezocht waar de vrouw maar 20 jaar was. Even oud als ik en al moeder van twee kinderen. Echt heel raar eigenlijk…. ze waren echt heel knap trouwens. Zoals de meeste vrouwen hier als ze nog jonger zijn. Ze lijken wel allemaal een stuk ouder. Sommige vrouwen zeiden dat ze 40 waren en dan zagen ze eruit als 50 ofzo. Niet iedereen wist trouwens zijn of haar leeftijd.. hihi….
Ik had trouwens niet verwacht dat er nog zoveel ouderen mensen in Matsimbe leefden. De gemiddelde levensverwachting is 39 voor vrouwen en 37 mannen. En wij hebben er echt veel gehad die al die leeftijd hadden gepasseerd. Wel een goed teken dus!!

In de middag zijn we met Sjouke en Gilbert, onze tolk, thee gaan drinken in een
theehuisje in het dorp. Vet leuk.. we kregen ieder een grote beker met thee en twee grote bonken wit brood. Dit kostte ons 60 kwacha per persoon, dat is dus nog geen 60 cent. De thee was trouwens echt megazoet, 3-4 el suiker zat erin!! Nu begrijp ik best waarom sommigen met thee kunnen ontbijten. Ik vond het in eerste instantie zo weinig, maar als je er zoveel suiker in zit ben je wel even verzadigd. Hihi.
Het was echt weer een leerzame en interessante dag!! We boffen trouwens echt met onze tolk. Hij heeft gisteren ook speciaal voor ons aardappelen geregeld. We hadden het er dinsdag over en toen zij hij dat hij dat voor ons goedkoop kon regelen.. Hij moest er trouwens vet ver voor lopen, maar hij stond erop dat hij het voor ons zou regelen. Echt heel aardig dus!
We hebben nu iets van 6 kg voor 500 kwacha (2,5 euro ongeveer)
Over 3 weekjes gaan Gin en ik weer terug naar Matsimbe. We gaan dan alle huishoudens langs en geven ze kleding. Gilbert gaat ons dan weer begeleiden. Hij weet niet wat we gaan doen, maar uiteraard krijgt hij ook kleding van ons. En als ultieme verrassing gaan we hem ook een zelfgemaakte grootmoeders appeltaart geven! Ben benieuwd of het hem smaakt. Dat is wel het minste wat we voor hem kunnen doen voor al zijn hulp!!

Voor zover weer mijn verhaal!!

O,ja… bijna vergeten.. we hebben onze eerste regenbui meegemaakt. Het was klein, maar fijn.. hihi.. (goed voor de gewassen..)

Myamata Wabwino!!

Tapita!!

Xxxxxx Stef

(ps. Blijf vooral berichtjes plaatsen, vind het superleuk om ze te lezen.. :D)