Het allerlaatste berichtje vanuit Malawi!

Heyhey lieve allemaal!

Hierbij mijn aller-, aller-,allerlaatste lange berichtje vanuit Malawi. Na 6 weekjes hier in Malawi te hebben gezeten vertrek ik morgen weer richting Nederland. Ik heb al vernomen dat het mooi weer is, dus dat maakt het acclimatiseren al een stuk gemakkelijker!

De laatste paar daagjes waren weer lekker druk, afgelopen maandag hebben Gin, Maaik en ik ons haar in laten vlechten met nephaar. Om 8.00 uur stonden we paraat bij onze lokale hairdresser Filipina. Ze had twee vriendinnen opgetrommeld zodat we tegelijk ‘braids’ konden krijgen.
Het was de bedoeling dat wij 6 uur lang moesten zitten, om 14 uur zouden onze vlechtjes klaar zijn. Nou,mooi niet =D, mijn haar was toen maar net op de helft. We hebben ons echter geen moment verveeld; Sjouke kwam tussendoor koekjes en drinken brengen, tussen de middag hebben we samoosa’s gegeten (Filipina en haar vriendinnen waren helemaal blij, ze vonden het zo lekker!!)
en we hebben gezamenlijk nsima geluncht, dit keer met impiru (lekkerder dan pumpkinleaves). Ondertussen kwamen er ook steeds meer vriendinnen en familieleden over de vloer. Op het laatst waren er ook vier mensen bezig met mijn haar.. het duurde echt super lang!! Maar het was echt heel leuk en gezellig, al die wijfjes bij elkaar, swingen op de muziek van onze ipods en maar vertellen hoe graag zij ook in NL willen wonen, dat ze willen trouwen of lekker kletsen over hun man en kinderen.
Maaik was om 14 uur al klaar, Gin om 17 uur en ik om 18 uur. In totaal dus 10 uur lang gezeten, jullie willen niet weten hoe stijf mijn nek en kont waren =) Op het laatst zat ik nog even lichtelijk in de stress: mijn nephaar was op en mijn hele bovenkant moest nog gevlochten worden!! Gelukkig is het allemaal goed gekomen en ik vind dat het eindresultaat er mag wezen. Het is wel heel anders en wennen (dit krijgen we ook voortdurend te horen hier in huis :O), maar ik vind dat het echt niet stom staat. Bij alle drie staat het echt leuk, vooral bij Gin, die is nu echt zo’n stoer wijfie!Hihi!

Jes heeft maandag trouwens het definitieve plan van aanpak voor Don Bosco ingeleverd. Helaas is de directeur tot vrijdag niet aanwezig, dus het ligt nu op zijn bureautje. Maar we zijn er van overtuigd dat het goed gaat komen. Hij was zo enthousiast en gemotiveerd dat het wel goed moet komen!

Gisteren was de dag van het uitdelen van de kleding. In een overvolle auto (we hadden de pick-up gevraagd, maar zoals verwacht, hadden we een normale auto en werd het dus proppen.. ) kwamen we in Matsimbe aan. Ons plan was om langs de huishoudens te gaan, maar uiteindelijk mochten we in één klaslokaal alle kleding uitstallen. Maaike kwam ons gelukkig versterken, anders had het ons nooit met zijn tweetjes gelukt! Stuk voor stuk kwamen de klassen binnen. De eerste klas was zoooo leuk en echt megagroot! (denk wel 200 leerlingen) Ze begonnen keihard liedjes te zingen van blijdschap! En de gezichtjes.. allemaal super vrolijk!! In het begin verliep het allemaal erg goed. Maar op het eind was de jongenskleding al aardig op en van de meisjes hadden we nog vet veel. En de docenten bleven de jongens maar binnen sturen…. We hebben dit toen opgelost door de kinderen toen kleding uit te laten zoeken voor hun jongere baby- broertjes en zusjes. Hoe ouder ze werden, hoe kieskeuriger ze waren in het kiezen, onze keuze was vaak niet mooi genoeg. Op het laatst hebben we hen het zelf maar uit laten zoeken, was voor ons ook relaxter.
Uiteindelijk hebben we ca. 900 kinderen blij kunnen maken. De leraren waren ook niet te verlegen om de nodige kledingstukken voor henzelf en hun kinderen stiekem in een tas te stoppen. Een beetje jammer, maar aan de andere kant ook wel logisch als je nagaat dat er een hele hoop kleding gratis voor het uitzoeken ligt. Dat zou in Nederland ook gebeuren.
Achteraf werden we helemaal de hemel ingeprezen door de directie van de Matsimbe school. We moesten de mensen die dit mede mogelijk hadden gemaakt ook heel erg bedanken! Dus dat wil ik dan ook bij deze doen: pap&mam, Tony (vader van Gin), opa en oma, Lisette en Kees van Rijn en Gwen: heel erg bedankt oftewel zikomo kwambiri !!
We kregen trouwens ook het adres van de school, zodat als we nog oude kleding hebben in NL, we dat naar Matsimbe kunnen sturen. Dus je weet mij te vinden als je van je oude kleding afwilt! ;)
Wat echt heel leuk was, was dat de kids gelijk hun nieuwe kledingstuk aantrokken! Echt super als je dan een meisje helemaal blij ziet met jouw oude kledingstuk. Dat geeft echt zo’n voldaan gevoel!! Met dat meisje ben ik uiteraard nog even op de foto gegaan. Het was echt een geslaagde ochtend!!

Na het kleding uitdelen hebben we een kijkje genomen bij de jongens van watermanagement. Zij leggen nu namelijk de kanalen aan voor het schooltuintje. Echt superveel lokale mannen en kinderen helpen daar vrijwillig!! aan mee. Het begin mag er al wezen, ik heb ook bij dit project het vertrouwen dat het helemaal goed komt. Het watermanagementteam zorgt dat alle kanalen af zijn voordat ze weer naar Nederland gaan en het bouwteam heeft beloofd om er een hek om heen te bouwen. De basis is dus gelegd en als het goed is gaat een team in september dan verder aan dit project. Onze tolken,Gilbert en Adison, werken ook aan dit project mee. Aan deze twee heb je echt heel veel, ze zetten zich ook nu weer voor 200% in! Maaike heeft haar zaadjes (ook voor een deel gekocht van het gesponsorde kledinggeld) ook afgegeven aan hen. Zij zorgen er nu voor dat het in september straks geplant word.
Het was echt heel erg leuk om Gilbert weer even te zien. Uiteraard hebben we hem ook van de nodige kleding voorzien als dank voor het ‘tolk zijn’. Bij het afscheid nemen gaf hij aan Gin en mij een foto van hem om in NL aan jullie te laten zien. Vet schattig.
We gaven hem ook gewoon een dikke knuffel toen we weggingen, vond hij helemaal prachtig! Voor de zekerheid heeft Gin ook zijn adres gevraagd, zodat we ook via hem kleding kunnen sturen. Dan weten we namelijk zeker dat het ook bij de rest van het dorp aankomt. De headteacher is wat minder betrouwbaar daarin.
Het was echt een goede afsluiting! We weten dat we een goede bijdrage kunnen hebben leveren aan Matsimbe. Ik ga nu echt met een voldaan gevoel naar Nederland. Alle projecten (Matsimbe report, Don Bosco, Matsimbe schooltuin en het kledingproject van Gin en mij) zitten er voor ons nu op. Ik moet ook wel eerlijk bekennen dat ik er erg naar uitkijk om weer terug te gaan naar Nederland. Ik heb het echt super naar mijn zin gehad, maar ben nu klaar hier. ‘Onze taak zit erop’.. hihi..
Hieronder nog een paar Malawiaanse dingetjes die mij opvielen en die ik niet meer in de verslagen heb kunnen verwerken, maar die wel grappig en leuk zijn om te delen met jullie:

Iedereen groet elkaar hier met een handdruk en niet met drie zoenen op de wang. De handdruk is anders dan in NL.. ik kan alleen niet uitleggen hoe anders.. :)

De mannen lopen hier vaak hand in hand, we hebben niet durven vragen waarom ze dit doen. Is het normaal of doen ze dit omdat ze verliefd zijn? Wij denken dit heel normaal is om te doen als je goed bevriend bent, wie zal het zeggen? Misschien vragen we het morgen wel aan iemand, daarna zijn we toch weg.. ;)

Stelletjes zie je hier in het openbaar nooit samen zoenen, knuffelen, hand in hand lopen etc. Het lijkt net of ze geen stelletje zijn, dat wordt dus wel even wennen om al die kleffe =P stelletjes in Nederland samen te zien.. hihi

Als hier iemand overleden is gaan er mannen verkleed als engerds de kinderen de stuipen op het lijf jagen. Dit maakten wij gisterenochtend mee, toen rende er opeens een gemaskerde man met een hele lang baard langs onze auto. We (met name Gin :D) schrokken ons kapot!

Als er iemand begraven wordt, worden er traditionele dansen opgevoerd. Hiervoor worden bomen speciaal in cirkels geplant. Om deze cirkels heen voeren ze dan hun dansen op.

De mannen drinken hier heel héél héél erg goedkoop bier uit pak: Chibuku. Voor 60 kwacha heb je ca. 500 ml bier. Naar horen zeggen smaakt het heel vies (zuur)! Elke dag worden hiervan vrachtwagens vol van geleverd door heel Malawi.

Ca. 99% of misschien wel 100% van de naaiers op straat en in ateliertjes zijn mannelijk. En dat terwijl in Nederland bijna geen enkele man met een naaimachine over weg kan. Hihi..:P
Mannen: ‘Misschien moeten jullie toch wel lessen gaan nemen.. erg handig hoor!!’

In de supermarkten werken er speciaal mensen die de boodschappen voor je in de plastic tasjes doen. Niet erg efficiënt, maar op deze manier is er wel meer werkgelegenheid.

Ik ga nu een einde maken aan mijn aller-, aller-, allerlaatste berichtje vanuit Malawi!!

Ons vliegtuig vertrekt morgen om 14.45 uur vanuit Lilongwe en als alles volgens planning verloopt komen we vrijdag om 10.40 uur weer aan in NL. Ik ben benieuwd of mijn overvolle tas geaccepteerd wordt zonder er extra geld voor hoeven te betalen. Ik mag max. 30 kg meenemen, ben benieuwd hoe zwaar mijn tas is. Alhoewel ik heel veel kleding en toiletspullen lichter ben, ben ik heel veel souvenirs en tassen zwaarder!! Hihi..

Ik hoop jullie allemaal zo snel mogelijk in Nederland weer te zien! En kijk vooral nog even naar de allerlaatste foto’s die ik erop heb gezet. (Kunnen jullie gelijk al wennen aan mijn nieuwe haar ;))
Heel veel liefs en een allerlaatste dikke knuffel vanuit Malawi!!
Tapita!!!

Ps. Pap en mam, zouden jullie het erg vinden om vrijdagavond een lekker wokgerecht met mango, heel veel groente, noodles en kip met sojasaus en ketjap manis te eten?? Dat heb ik nu 6 weken niet gegeten (hier kun je nl. nergens een wok kopen) en daar heb ik echt zo’n trek in!! =P