Back in Holland

Back in Holland

Hallo allemaal!

Zoals de meesten van jullie weten ben ik nu weer een weekje terug in Nederland. Het was nog even spannend bij terugkomst, want al onze bagage was niet aangekomen. Door vertraging van Johannesburg naar London had onze bagage niet genoeg tijd om over te gaan. Gelukkig kregen we onze bagage toen in de avond thuis bezorgd en kon ik alsnog mijn souvenirs geven!
Ik moest wel erg wennen in het begin; de eerste twee dagen had ik echt het idee dat ik in een droom zat waaruit ik elk moment kon wakker worden. In Malawi heb ik namelijk een paar keer gedroomd dat ik weer terug in Nederland was en dan werd ik wakker en bleek ik gewoon nog in Lilongwe te zijn. Maar dit keer was het dus geen droom :D
Inmiddels ben ik alweer redelijk gewend; weer lekker warm douchen,lekker slapen in mijn eigen bedje, water drinken uit de kraan, lekker donkerbruin brood met vleeswaren en kaas of lekker cruesli met kwark als ontbijt eten .. heerlijk!! Dat heb ik onbewust wel gemist in Malawi.
Afgelopen woensdag heb ik weer voor het eerst gewerkt (het Malawiaanse tempo heb ik helaas niet meegenomen in mijn werk bij de C :D). Inmiddels heb ik al weer veel mensen gezien en gesproken over mijn Malawi trip. Echt heel leuk allemaal dat de meesten zo belangstellend zijn.
Waar ik nog wel heel erg aan moet wennen is het weer.. in Malawi was het elke dag warm en droog en zonnig. Hier in Nederland uiteraard niet, hihi. En als het hier heel warm is, zweet ik me kapot.. zo benauwd!
Daarnaast is het ook erg wennen dat de mensen in Nederland allemaal zo bezig zijn met de tijd. In Malawi zeiden ze ook al: “You have got the watch, we have got the time.” Dit merk ik nu echt heel erg, de mensen zijn hier veel meer gehaast. En dan denk ik echt: “Relax, chill…” Wat wel grappig is, is dat ik nog steeds geen horloge draag, ik kijk echt zelden hoe laat het is. Maar dat zal nog een kwestie van ‘tijd’ ;) zijn voordat ik dat ook allemaal weer doe.
Verder is het ook wel ‘raar’ dat ik nu geen bedelende armen meer zie of kinderen met gescheurde kleertjes en dikke buikjes. Hier was ik onbewust toch wel aan gewend geraakt. In Nederland is iedereen mooi gekleed en totaal niet ondervoed. Heel apart, want voorheen vond ik dat juist normaal.
Zoals jullie kunnen lezen heb ik weer een soort tweede cultuurschok meegemaakt, alleen dit keer in Nederland. Naar mijn beleving zal dit niet meer lang duren, waarschijnlijk ben ik over een tijdje alweer helemaal gewend aan mijn eigen kikkerlandje. Een ding is mij(en ik hoop jullie ook) in ieder geval zeker geworden:
“WIJ MOGEN ONS ZEER GELUKKIG PRIJZEN MET HET FEIT DAT WIJ HIER IN NEDERLAND WONEN. GELOOF MIJ: WIJ HEBBEN ECHT EEN HEEL GOED LEVEN. MOGE DAT DUIDELIJK ZIJN!”

Ik ben mijn leven hier in Nederland dan ook alleen maar meer gaan waarderen.

Dit is mijn allerlaatste berichtje die ik plaats op mijn site. Ik wil bij deze iedereen heel erg bedanken voor het lezen van mijn berichtjes en het plaatsen van berichtjes. Dat heb ik altijd heel erg op prijs gesteld.

Daarnaast wil ik uiteraard ook graag alle mensen bedanken die mij hebben gesponsord, dankzij jullie heb ik een droom waar kunnen maken en is de toekomst van de schoolkinderen in Matsimbe een stuk rooskleuriger geworden. Echt super!!

ZIKOMO KWAMBIRI!!

Myamata wabwino!

Steffanie